kredyty walutowe

Trochę to trwało, bo aż cztery lata zajęły dywagacje, czy taki pozew zbiorowy w ogóle jest możliwy. Jest. I to się właśnie dzieje. Sąd wyznaczył termin, w którym każdy frankowicz może dołączyć do pozwu o ustalenie, że to państwo polskie zaniedbało swoje obowiązki, wiedziało o ryzyku i nie zrobiło nic, by chronić konsumenta.

Totalmoney.pl to doskonale znana porównywarka kredytowa z szeregiem praktycznych, zaawansowanych kalkulatorów finansowych. Platforma idzie jednak znacznie dalej, oferując niezwykle praktyczny multiformularz oraz pełną obsługę klienta przez ekspertów, aż do podpisania umowy z bankiem.

Ten grupowy proces - jeśli rzeczywiście się rozpocznie - ma wyjaśnić okoliczności, w jakich doszło do wprowadzenia na polski rynek ryzykownych produktów bankowych obarczonych ryzykiem walutowym – pisze Agata Kołodziej.

Tak wynika z badania przeprowadzonego przez Fundację Laboratorium Prawa i Gospodarki. Banki bardzo by się ucieszyły, bo wobec braku sędziów i tak ciągnące się procesy jeszcze bardziej by zwolniły, straty banków z tytułu przegranej z frankowiczami skapywałyby wolniej, więc byłyby łatwiejsze do uniesienia, a na dodatek może i część frankowiczów odpuściłaby sobie pozew, jeśli miałby się wlec przez dekadę. Kusząca perspektywa.

Orzeczenia Sądu Najwyższego ws. frankowiczów może wcale nie być, choć I prezes SN Małgorzata Manowska już szykuje na sędziów zasadzkę, żeby zmusić ich jednak do orzekania. Ale frankowicze już wiedza, że nie ma co czekać i znów muszą przejść do ataku, więc zaczynają wydrapywać bankom oczy. Banki nie pozostają dłużne i twierdzą, że są ofiarami i właściwie to nie ma o czym gadać.

Frankowicze od lat twierdzą, że kredyty walutowe, a potem radykalny wzrost kursu franka szwajcarskiego zrobiły z nich biedaków. I pewnie są i takie przypadki. Ale wcale nie ma ich więcej niż w grupie kredytobiorców złotówkowych. Przeciwnie, to ci złotówkowi mają się gorzej. Nie dajmy się więc manipulować.

Z jednej strony w fazę końcową (chyba) wchodzi cała wieloletnia saga związana z kredytami frankowymi, a z drugiej strony wszystko wskazuje na to, że właśnie rodzi nam się nowy szał kredytowy. Oczywiście niezwiązany już z żadnymi walutami obcymi – sytuacja absolutnie nie jest tożsama, ale pod niektórymi ciekawymi względami jest bardzo podobna do tej z lat 2007-2008. Ówczesny szał był oczywiście związany z CHF-ami.

Przedawnienie roszczeń banku w przypadku unieważnienia umowy oraz możliwość żądania przez bank wynagrodzenia za korzystanie z kapitału. Te dwie fundamentalne kwestie w sporze banków z frankowiczami już 25 marca rozstrzygnie Sąd Najwyższy w pełnym składzie. UOKiK spodziewa się korzystnego dla kredytobiorców rozstrzygnięcia, które wreszcie zmusi banki do przedstawienia im sensownej pozasądowej propozycji.

Ugód nie ma i być może wcale nie będzie, choć przez chwilę wydawało się tak blisko. Sprawa się rozmywa. Niby dziewięć banków nad nimi pracuje, ale tylko jeden jest poważnie zainteresowany rozwiązaniem problemu. NBP, który powinien odegrać kluczową rolę, żeby złoty nie dostał wstrząsu anafilaktycznego, ironizuje, a coraz głośniej krzyczą eksperci, którzy przekonują, że konsumenci wcale nie są najważniejsi.

Stowarzyszenie Stop Bankowemu Bezprawiu żali się w mediach, że banki wcale nie proponują frankowiczom ugód na szeroką skalę. Trudno, żeby proponowały, skoro jeszcze ich nie mają, bo dopiero nad nimi pracują i w dodatku wszystko wskazuje, że się nawet spieszą. No i po co to nakręcanie atmosfery? Wygląda, jakby zależało im, by wysłać do sądu jak najwięcej frankowiczów, szczególnie, jeśli zerknie się na stronę internetową SBB.

Jeszcze przed wyrokiem TSUE mówiło się o wzroście opłat prawniczych w sporach dotyczących franków szwajcarskich. Teraz okazuje się, że sądowe spory dotyczące pożyczek walutowych mogą być dobrą szansą do zarobków też dla kancelarii odszkodowawczych. Sprawie przygląda się UOKiK.