kredyty frankowe

Scenariusz optymistyczny to 34,5 mld zł. To koszt, jaki sektor bankowy musiałby ponieść, zawierając masowo ugody z frankowiczami – wynika z najnowszej analizy KNF. Rachunek jest dość prosty, co wybrać – wojnę czy pokój. Ale banki wcale do pokoju nie są przekonane. Zobaczymy, czy zmienią zdanie 25 marca.

NBP jeszcze kilka dni temu na prośby banków o pomoc przy ugodach dla frankowiczów mówił: „Ugody? Jakie ugody? Nie ma żadnych ugód, więc nie ma w czym pomagać”. Ewidentnie przemawiało zranione ego prezesa, bo nikt z nim nie konsultował pomysłu KNF. Teraz do głosu doszedł rozsądek i szef banku centralnego mówi: „Może i pomogę, jak spełnicie pięć warunków”.

Bankowcy muszą być w szoku. Okazało się, że Izba Cywilna Sądu Najwyższego 25 marca zajmie się problemem frankowiczów. To nawet nie jest szybko, to wręcz ekspresowo. Jeśli do tego czasu banki nie zaproponują frankowiczom ugód, po tej dacie może być już pozamiatane.

W 2020 r. frankowicze złożyli ok. czterokrotnie więcej pozwów przeciw bankom niż rok wcześniej. Jakieś 70 proc. z nich trafia do Sądu Okręgowego w Warszawie. Efekt? Każdy z sędziów w wydziale cywilnym w stolicy ma obecnie do przeanalizowania jakieś 400 tys. stron dokumentów. Myślicie, że dadzą radę?

Czy KNF zdziałał cuda? Wygląda na to, że propozycja rozwiązania problemu kredytów frankowych złożona niedawno przez Komisję to jest to! Banki w końcu przestały zaklinać rzeczywistość i zaczęły rozmawiać z KNF o szczegółach planu zawierania masowych ugód z frankowiczami. Jeśli ugód jednak nie będzie, obawiam się, że jeszcze więcej kredytobiorców pójdzie do sądu, bo wizja radykalnej redukcji zadłużenia zaostrzyła ich apetyty.