dyskryminacja

Dyskryminacja ze względu na płeć to największa bariera utrudniająca kobietom rozwój oraz aktywny udział w rynku pracy – wynika z ankiety przeprowadzonej przez agencję doradztwa personalnego Hays. I choć mogłoby wydawać się, że sytuacja małymi krokami się poprawia - co czwarty badany twierdzi, że na przestrzeni ostatniego roku wśród pracodawców zainteresowanie kwestią równości i różnorodności - zmalało.

Jeśli do tego nie dojdzie, będzie straszny wstyd, nawet wyspowiadać by się wypadało. Dlaczego? Dwie największe partie na polskiej scenie politycznej są de facto prawicowe i przywiązane do tradycji i wartości katolickich. Nie widzę zatem innej możliwości niż zebranie większości w Sejmie i na wezwanie lewaków zagłosowanie za dodatkowym dniem wolnym w Wigilię.

Dyskryminacja w miejscu pracy może przybierać różne formy ze względu na płeć, rasę, religię, niepełnosprawność, wiek i wiele innych. W ostatnich latach zwraca się coraz więcej uwagi na niesprawiedliwe traktowanie, a organizacje wdrażają w swoje struktury zasady mające przeciwdziałać uprzedzeniom. Przyjrzyjmy się zatem, jak wygląda dyskryminacja ze względu na wiek, czyli ageizm.

Osoby urodzone po 1995 r., czyli tzw. Zetki, to obecnie najmłodsza grupa pracowników na Polskim rynku pracy. W przestrzeni publicznej nie brakuje jednak krytycznych opinii, że poziom ich zaangażowania w pracę nie jest adekwatny do wymagań wobec pracodawcy. Hays Poland opublikowało badanie, z którego wynika, że 42 proc. pracowników starszych pokoleń nie do końca wie, co sądzić o Zetkach. A Wy jak sądzicie? Są to tylko stereotypy, czy może jest w tym wszystkim ziarnko prawdy?

Kojarzycie hasło stosowane w niemal każdej ofercie zatrudnienia: „praca w młodym, dynamicznym zespole”, jakby bez tego elementu potencjalni kandydaci mieli wzdrygać się przed wysłaniem CV? To, co już dawno jest passe, bo przecież lata temu wkroczyliśmy na ścieżkę ery diversity and inclusion (przynajmniej w założeniu), nadal jest stosowane przez pracodawców. I nie zdziwiłabym się, gdyby w ten sposób zachowywali się ci, którzy tak wybitnie przedstawiają swoją organizację jako przykład równości i różnorodności. Więc może najwyższy czas na zmianę hasła na: „praca w zespole doświadczonych ekspertów i fachowców”?

Czy Ukrainki na etapie wysyłania CV mają u nas równe szanse z polskimi kandydatami? Eksperyment Polskiego Instytutu Ekonomicznego pokazał jak na dłoni: pracodawcy rzadziej odpowiadają na zgłoszenia do pracy nadesłane przez Ukrainki niż Polki. Może i nie byłoby w tym nic oburzającego, gdyby nie to, że fikcyjne kandydatki miały identyczne kwalifikacje!  Na szczęście jest obszar w którym ten eksperyment wypadł znacznie lepiej.  

Zasada równego traktowania pracowników wynika bezpośrednio z Kodeksu pracy. Dyskryminacja w miejscu zatrudnienia jest więc sprzeczna z przepisami, a także przyjętymi normami etycznymi. Jak ją rozpoznać i w jaki sposób można jej zapobiec?

Koniec z tajemnicą wynagrodzenia. Parlament Europejski w końcu przegłosował przepisy ważne dla wielu pracowników. Ale nie łudźcie się - nie dowiecie się, ile dokładnie zarabia Adam z biurka obok. Pracodawca będzie miał obowiązek informować o średnich płacach na poszczególnych stanowiskach, nie będzie mógł wam zabronić mówić, ile wy sami u niego zarabiacie, a jak poczujecie się dyskryminowani, to on będzie musiał udowodnić przed sądem, że traktuje was fair.

To był eksperyment, którego Polacy potrzebowali, ale o jego wynikach pewnie woleliby nie wiedzieć. Polski Instytut Ekonomiczny zastawił sidła na pracodawców i pokazał nam, w czym tkwi jeden z głównych problemów rynku pracy. Polscy szefowie ignorują potężną grupę społeczną w postaci seniorów, a reszcie każą tyrać ponad siły. Bo wiecie, brakuje rąk do pracy.

Facebook zaledwie po 20 dniach użytkowania wycofał genialnego chatbota udającego 20-letnią studentkę, bo ten zaczął używać mowy nienawiści i obrażał społeczności LGBT, nazywając lesbijki „przerażającymi”. Kilka lat wcześniej Twitter zaliczył podobną wpadkę, bo jego bot zaczął publikować rasistowskie tweety. Mimo to trendu nie da się odwrócić. Już w tym roku prawdopodobnie liczba botów w komunikatorach i na infoliniach prześcignie liczbę żywych ludzi.

To będzie bajka o panu z zapałkami, który stojąc przed stosem, na którym jeden na drugim ułożeni są „homoterroryści” i „totalitarni genderowi ideolodzy”,może zniszczyć spory kawałek potencjału polskiej gospodarki. Szczególnie, że te stosy chce układać na szkolnych korytarzach. Smutny to widok, bo to nie tylko radykalizm, który zawsze boli i strata setek tysięcy umysłów, których potencjał zje lęk, a w efekcie strata dla gospodarki, która nie będzie mogła wykorzystać tego potencjału.

Czy otyli klienci mają prawo do korzystania z hoteli? Przez Niemcy przetacza się właśnie potężna awantura. Operatorka jednego z hoteli stwierdziła, że nie chce widzieć w swoich progach grubych ludzi, bo niszczą jej designerskie meble.