Piotr Maciążek

Fuzja Orlenu i Lotosu staje się powoli elementem narastającej konkurencji pomiędzy największą firmą paliwową w Polsce i węgierskim gigantem – spółką MOL. PKN Orlen to największa polska firma i jedna z nielicznych, która prowadzi na szeroką skalę działalność międzynarodową. Koncern jest aktywny m.in. w Czechach, na Litwie, w Niemczech, Kanadzie, a ostatnio również na Słowacji, gdzie zaczął rozwijać sieć detaliczną. Ruch ten wydaje się bardzo interesujący i warto przyjrzeć mu się bliżej.

Przyszłość polskiej gospodarki może rozstrzygnąć się podczas rozpoczynającej się kadencji Komisji Europejskiej, na czele której staje Ursula von der Leyen. Chodzi o wdrożenie ambitnego celu przez Unię Europejską w zakresie polityki klimatycznej. Szczególnie istotny będzie komponent przemysłowy tej idei.

Po zablokowaniu przez Greenpeace instalacji portowych w Gdańsku na organizację spadła fala krytyki. Wielu komentatorów, szczególnie prawicowych, odnosząc się do tego wydarzenia wprost sugerowało, że organizacja torpeduje polskie inwestycje, ale nie prowadzi działań w Rosji, a w ogóle to „idzie z Putinem ręka w rękę”. Czy kontrowersje związane z Greenpeace znajdują odzwierciedlenie w rzeczywistości?

Kontrolowane przez skarb państwa PGNiG jest zdeterminowane, żeby zabezpieczyć dostawy gazu dla Baltic Pipe. Czy elementem tych działań stanie się przejęcie udziałów amerykańskich w złożach w Norwegii?

Tam, gdzie Amerykanie wysyłali kiedyś marines, płyną dziś statki z gazem i ropą – usłyszałem kilka lat temu. Dziś te słowa pasują jak ulał do sytuacji w Europie Środkowej, która stała się areną konfrontacji pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Rosją.

Prawicowe media, schlebiając swoim odbiorcom, którzy z lubością negują wpływ człowieka na zmiany klimatu (a pewnie także skuteczność szczepionek) coraz ostrzej atakują działalność młodej Szwedki Grety Thunberg. Czy słusznie?

Epokowe spadki udziału rosyjskiej ropy w procesie produkcyjnym krajowych rafinerii wynikają z tego, co co się dzieje na rynku, a nie strukturalnych zmian w firmach naftowych. Beneficjentem tego zjawiska będą firmy PR, a nie polska gospodarka. Polskie rafinerie należące do kontrolowanych przez Skarb Państwa kolosów, PKN Orlen i Grupy Lotos, od dekad są mocno uzależnione od rosyjskiej ropy. Powodem tego stanu rzeczy są nie tylko historyczne zaszłości, ale także atrakcyjna cena surowca z Rosji, który jest zwykle o kilka dolarów na baryłce tańszy od swoich odpowiedników z innych części świata. Wynika to z niskiej jakości ropy URALS eksportowanej przez rosyjskie przedsiębiorstwa.

Leniwe sierpniowe słońce nie zachęca do myślenia o zimie. Pierwsze mrozy będą jednak brzemienne w skutkach dla regionu Europy Środkowej. Splot wielu czynników powoduje, że coraz realniejszy jest wybuch kolejnej wojny gazowej, która dotknie Polskę. 

Według informacji "Dziennika Gazety Prawnej" strategiczny dokument Polityka Energetyczna Państwa do 2040 r. nie zostanie przyjęty w tej kadencji Sejmu. Zdaniem gazety wynika to z rosnącego zaangażowania Ministerstwa Energii w kwestie związane z rosnącymi cenami energii oraz braku decyzji o kontynuacji budowy elektrowni jądrowej. Jak należy rozumieć te doniesienia?

Najnowsze badania przeprowadzone przez prestiżowy instytut działający w Niemczech pokazują, że energetyka jądrowa jest trwale nierentowna. Czy polskie władze odniosą się to tej kwestii skoro zapowiadają finalizację budowy elektrowni atomowej? To raczej mało prawdopodobne nie tylko z powodu niedojrzałości naszej klasy politycznej, ale także braku dostępu do nowoczesnej, krajowej analityki.

Funkcjonujący do 2022 r. kontrakt jamalski zawarty pomiędzy PGNiG i Gazpromem silnie uzależnia Polskę od gazu z Rosji. W tym roku dowiemy się, czy zostanie wygaszony. Ten temat może stać się istotnym elementem nadchodzącej kampanii wyborczej.

Żyjemy w czasach upadku autorytetów. Wierzymy znajomym z fejsa, ale mamy problem z zaakceptowaniem konsensusu naukowego dotyczącego wpływu człowieka na zmiany klimatu. Źle ukierunkowany system edukacyjny? Męczący szum informacyjny i intensywne życie? A może celowe kampanie dezinformacyjne i profesjonalny lobbing? Naprawdę nie wiem, dlaczego ludziom łatwiej jest wierzyć w istnienie Reptilian czy nieskuteczność szczepionek niż w to, że masowe spalanie kopalin powoli demoluje życie na naszej planecie?

PKN Orlen poinformował o złożeniu wniosku do Komisji Europejskiej dotyczącego jego fuzji z Grupą Lotos. Płocki koncern chciałby uzyskać zielone światło jeszcze w tym roku.

Spółka ElectroMobility Poland mająca zbudować polski samochód elektryczny to dziecko zrodzone z wizji polityków, którzy z przyczyn wizerunkowych potrzebowali wciągnąć na sztandar duży projekt infrastrukturalny. Zrobili to, ignorując realia biznesowe, a efekt ich działań możemy teraz obserwować z rosnącym rozbawieniem. Bo co innego nam zostało?

Podczas czwartkowego szczytu Unii Europejskiej dyskutowano o obsadzie kluczowych stanowisk we wspólnotowych instytucjach – szefa Rady UE i szefa PE. Jednak na pierwszy plan wysunęła się dyskusja nad dalszym zaostrzaniem polityki klimatycznej. Obie kwestie powiązano ze sobą nieprzypadkowo.

Podczas wizyty prezydenta Andrzeja Dudy w Waszyngtonie doszło do podpisania polsko-amerykańskiego memorandum o współpracy w energetyce jądrowej. Ministerstwo Energii wydało w tej sprawie komunikat, ale nie wyjaśnia, czy dokument cokolwiek zmienia w toczącym się od lat bez wyraźnych efektów projekcie budowy elektrowni atomowej.

Rząd zamierza przeznaczyć środki na modernizację sektora energetycznego na pakiety socjalne, które obiecano Polakom w ramach permanentnej kampanii wyborczej toczącej się od wielu miesięcy. Czas na szybką konsumpcję przyszłości naszych dzieci.

Spółka Tauron to dziś gotowy materiał na biznesowy poradnik o tym, jak nie zarządzać dużą spółką. Przerażony zarząd przygnieciony nierentownymi aktywami węglowymi i długami próbuje przemalować czarnego giganta na zielony kolor. Podobno takie działanie ma mu pomóc.

Od pierwszego posiedzenia Sejmu po wyborach parlamentarnych w 2015 r., które wygrała Zjednoczona Prawica, giełdowe notowania wielkiej czwórki energetycznych czempionów spadły od 30 do 50 proc. Ciągłe rotacje w zarządach, wyrzucanie specjalistów i obsadzanie stanowisk misiewiczami  zrobiły swoje. Wiadomo już, że w strategicznej dla polskiej gospodarki branży pisonomika nie działa.

– Rynek energii budowano 30 lat przy aktywnym udziale regulatorów. Wszyscy moi poprzednicy mieli misję budowania tego rynku. Dzisiaj się okazało, że jest on niepotrzebny. To jest straszne – stwierdził w rozmowie z Bankier.pl Maciej Bando, prezes Urzędu Regulacji Energetyki. To chyba najlepszy komentarz do chaosu, z którym mamy do czynienia od ponad czterech miesięcy.