polityka klimatyczna

Opuszczenie Unii Europejskiej nie tylko nie poprawiłoby sytuacji polskiego górnictwa, ale wręcz utrwaliłoby anachroniczny charakter polskiej gospodarki, która dziś ma szansę dokonać skoku generacyjnego. Hasła populistów wzywających do polexitu pod znakiem węgla i zrzucenia jarzma polityki klimatycznej przeczą logice i podstawowym faktom.

Polityka klimatyczna i energetyczna ma się znaleźć na nowych torach. Szczegóły powinniśmy poznać już w przyszłym tygodniu. Tak przynajmniej zapowiada Ministerstwo Klimatu.

Polska nie będzie zobligowana do wypełnienia wyśrubowanych celów klimatycznych do 2050 r. Sukces uzyskany podczas szczytu Rady Europejskiej jest jednak pozorny.

Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy (EKR) nie widzą podstaw do tego, żeby na Starym Kontynencie ogłaszać kryzys klimatyczny. Mają za to swoje propozycje. Chcą na przykład, żeby dla mniejszych emisji CO2 Parlament Europejski opuścił swoją siedzibę w Strasburgu.

Michał Kurtyka, nowy minister ds. klimatu, jako wojownik o czyste środowisko dał się poznać dopiero przy okazji organizowania w Polsce Szczytu Klimatycznego ONZ. Sprawdzamy, jakie ma poglądy i czy za jego klimatycznych rządów jest szansa na zmniejszenie udziału węgla w naszym miksie energetycznym.

Już dzisiaj mamy poznać nowy skład rządui. Pojawią się nowe nazwiska i nowe resorty. Wśród nich możliwe, że zadebiutuje ministerstwo ds. klimatu. Gdyby jednak były jakieś wątpliwości, czy jest faktycznie potrzebne - podpowiadamy, że jak najbardziej i wskazujemy listę pilnych zadań.

Unijny program Copernicus wykazał, że październik był najgorętszym październikiem w historii. Dla naukowców to tylko potwierdzenie, że kryzys klimatyczny jest znacznie poważniejszy niż się tego spodziewano.

Lecąca na łeb szyje cena węgla nie może być dobrym prognostykiem dla takich gospodarek jak polska - w znacznym stopniu uzależnionych od "czarnego złota". A co się stanie, jak węgiel u nas podrożeje nawet o 200 proc.? Taki scenariusz zaczyna właśnie kreślić Bank Światowy.

Zajmująca raptem godzinę z kwadransem podróż samolotem z Monachium do Hamburga może być za kilka lat u naszego zachodniego sąsiada wspomnieniem. Przyjęte ustawy pakietu klimatycznego to gwóźdź do trumny dla wewnętrznych połączeń lotniczych.

Cała Polska miała odetchnąć z ulgą, że znienawidzony polski rząd Frans Timmermans nie będzie już więcej oceniał naszej praworządności. Ale teraz okazuje się, że od szefowej Komisji Europejskiej Ursuli von der Leyen (jak ona mogła?!) dostał tekę komisarza ds. klimatu, a tu nie dość, że od początku polski rząd sam mu się podkłada, to na dodatek Holender ma do dyspozycji działa o wiele większego kalibru. Jak wymierzy je w Warszawę, to nie będzie co zbierać.

Żyjemy w czasach upadku autorytetów. Wierzymy znajomym z fejsa, ale mamy problem z zaakceptowaniem konsensusu naukowego dotyczącego wpływu człowieka na zmiany klimatu. Źle ukierunkowany system edukacyjny? Męczący szum informacyjny i intensywne życie? A może celowe kampanie dezinformacyjne i profesjonalny lobbing? Naprawdę nie wiem, dlaczego ludziom łatwiej jest wierzyć w istnienie Reptilian czy nieskuteczność szczepionek niż w to, że masowe spalanie kopalin powoli demoluje życie na naszej planecie?

Podczas czwartkowego szczytu Unii Europejskiej dyskutowano o obsadzie kluczowych stanowisk we wspólnotowych instytucjach – szefa Rady UE i szefa PE. Jednak na pierwszy plan wysunęła się dyskusja nad dalszym zaostrzaniem polityki klimatycznej. Obie kwestie powiązano ze sobą nieprzypadkowo.