indeksacja wynagrodzenia

Pierwszy materiał o wynagrodzeniach górników wywołując burzę w internecie i gorącą dyskusję. Taki był jego cel. Chcemy zwrócić uwagę Polaków na to, że w tym urzędniczo-politycznym galimatiasie wszystko stanęło na głowie i należy coś z tym zrobić. Nie chodzi nam o szczucie Polaków na górników, ale o uświadomienie politykom, że czas wziąć odpowiedzialność za to, co dzieje się w polskich kopalniach.

Najnowsze dane GUS nie pozostawiają złudzeń: zarobki w górnictwie należą do najwyższych w polskiej gospodarce. Trochę słabo, biorąc pod uwagę sytuację finansową spółek węglowych, prawda?

Po lekturze umowy społecznej rządu z górnikami dziwi przede wszystkim jedna rzecz: że nikt nawet słowem nie zająknął się o scenariuszu, w którym Bruksela wszystkie te uzgodnienia wyrzuca do kosza. Tak przecież nie od dziś przewiduje większość ekspertów.

Parafowanie umowy społecznej rządu z górnikami zaplanowano na najbliższą środę. Potem muszą ją zaakceptować organy statutowe poszczególnych związków zawodowych, na co będą potrzebować do dwóch tygodni. Proces ratyfikacji dokumentu przed Komisją Europejską ma rozpocząć się jeszcze w maju.

Do porozumienia między rządem a górnikami jest podobno tak blisko, że podpisy obu stron pod umową społeczna są jeszcze możliwe w kwietniu. Pod warunkiem, że strona rządowa zaproponuje odpowiednie wyrównywanie górniczych pensji w następnych latach.

To bardzo ryzykowny ruch rządu. Koronawirus przewraca rynek pracy do góry nogami, a poszczególne biznesy plajtują albo rozpaczliwie się przed tym bronią, ale jedna grupa zawodowa dostała wyjątkowe przywileje. Chodzi o górników, którym obiecano pracę do czasu zamykania kopalń.

Wciąż nie jest pewne, czy w marcu dojdzie do spisania umowy społecznej z górnikami. Istotne będzie to, jaką w przyszłym tygodniu resort aktywów państwowych przedstawi propozycję względem spraw spornych. Jak to ujął Dominik Kolorz, przewodniczący śląsko-dąbrowskiej Solidarności, „wóz albo przewóz”.